Luiza Piccarreta: życie i dzieła

Wczesne Lata i Duchowe Przeżycia

W wieku 11 lat Luisa przyjęła sakrament bierzmowania, a wkrótce potem zaczęła doświadczać mistycznych wizji i ekstaz. Jej duchowe doświadczenia z czasem stawały się coraz bardziej intensywne, co pogłębiało jej pragnienie jedności z Wolą Bożą. W wieku 13 lat wstąpiła do trzeciego zakonu dominikańskiego, co pozwoliło jej na większe zaangażowanie w życie duchowe, nie opuszczając przy tym domu rodzinnego.

“Okrążyłem ziemię, przyglądałem się po kolei wszystkim stworzeniom, aby znaleźć najmniejsze pośród nich i znalazłem ciebie, najmniejszą pośród wszystkich”

- W ten sposób przemówił do jedenastoletniej Luizy Piccarrety sam Zbawiciel. Luiza często słyszała głos Jezusa podczas swoich mistycznych doświadczeń.

Poświęcenie i Życie w Bożej Woli

W 1881 roku, mając 16 lat, Luisa złożyła swoje pierwsze prywatne śluby czystości. Jej mistyczne doświadczenia stawały się coraz głębsze, a życie naznaczone było regularnymi wizjami Chrystusa. W 1888 roku, w wieku 23 lat, Luisa podjęła decyzję o pozostaniu w łóżku jako „ofiara” dla zbawienia dusz, co stało się jej codziennością aż do śmierci. W całym jej życiu cierpiała tylko na jedną chorobę, zapalenie płuc.

Duchowe Wsparcie i Publikacje

Luisa miała dwóch ważnych duchowych doradców: ks. Gennaro De Gennaro oraz późniejszego spowiednika, ks. Annibale Maria Di Francia, założyciela Ojców Serca Jezusowego i Córek Bożej Gorliwości. Pomogli jej oni w dokumentowaniu duchowych doświadczeń. W czasie jej wieloletniego unieruchomienia w łóżku, interwencja swego spowiednika była kluczowa w niesieniu jej duchowego wsparcia. Pisma Luizy przyciągnęły uwagę wielu teologów i duchownych, a jej przesłanie zaczęło szerzyć się poza granice Włoch.

Śmierć i Proces Beatyfikacyjny

Luisa Piccarreta zmarła 4 marca 1947 roku w Corato, żyjąc w opinii świętości. Po jej śmierci wielu ludzi przybyło, aby oddać jej hołd. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1994 roku, a w 2005 roku zakończono etap diecezjalny. Jej życie i pisma wciąż budzą ogromne zainteresowanie w Kościele katolickim, a wielu wiernych uważa ją za ważną mistyczkę i przewodniczkę duchową. Jej pisma są postrzegane jako nowe słońce dla Kościoła, przyciągając ludzi jego oślepiającym światłem.

Luisa Piccarreta, znana również jako „Mała Córka Woli Bożej”, pozostaje inspiracją dla tych, którzy pragną głębszej jedności z Bogiem i życia zgodnie z Jego Wolą. Jej dziedzictwo żyje w licznych grupach modlitewnych i wspólnotach na całym świecie, które dążą do realizacji jej duchowego przesłania.Corato 1883
 

Dzieła Luizy Piccarrety

Księga z Nieba

Księga z Nieba ma pełny tytuł: “Królestwo mojej Bożej Woli pośród stworzeń”. Ten autobiograficzny dziennik Luizy Piccarrety składa się z 36 tomów, zebranych w około dziesięć ksiąg. Księga z Nieba prowadzi czytelników do życia w świetle woli bożej, podkreślając oddanie i duchowe spełnienie zgodne z boską miłością.

24 Godziny Męki Pańskiej

Książkę tę wydał ojciec Hannibal Maria di Francia (obecnie święty), jeden ze spowiedników Luizy Piccarrety. W tej książce Luiza przedstawia żywy opis każdej z godzin Męki Chrystusa, a także specjalne medytacje, modlitwy i zadośćuczynienia. Medytacje te odzwierciedlają głębokie połączenie swej duszy Luizy z Jezusem.

Wola Boża w życiu Luizy Piccarrety

Dar woli Bożej

Wola Boża to wielkie objawienie ujawnione przez Jezusa Luizie Piccarreta. Stanowczo odmawiała przyjmowania pieniędzy, co podkreślało jej oddanie duchowym wartościom. Luiza uważała się za duszę szczególnie wybraną przez Trójcę Świętą, aby przyjąć ten wielki i nowy dar dany całej ludzkości. Jej całkowita obojętność na materialne korzyści wynikające z jej pism i nauk, oraz skupienie na duchowym spełnieniu, przyciągały do niej ludzi.

Jak modlić się w Woli Bożej?

Poprzez swoje zapisy Luiza uczy nowego sposobu modlitwy, który polega na wyrzeczeniu się własnej woli. W Woli Bożej wszystko dokonuje się sercem. Modlitwa nie obraca się już wokół człowieka i jego potrzeb, ale ma za centrum Boga. Modląc się w świetle Woli Bożej, człowiek osiąga duchowe spełnienie.

Cierpienia Luizy Piccarrety

Jej cierpienia korony cierniowej

Przez całe życie Luiza bardzo cierpiała, ale lekarze nie umieli określić przyczyny jej bólów. Nie mogła w ogóle jeść, bez problemu przyjmowała tylko jeden pokarm – Eucharystię. Ponieważ była przykuta do łóżka, w jej domu miały miejsce znaczące wydarzenia i spotkania, które podkreślały jego rolę jako centralnego miejsca interakcji, rozmów i kulminacji jej życia.

Śmierć i pogrzeb Luizy

 

Luisa Piccarreta, znana jako „Mała Córka Woli Bożej”, zmarła 4 marca 1947 roku w Corato, Włochy. Jej pogrzeb odbył się z dużą ilością uczestników, którzy przybyli, aby oddać hołd jej świętemu życiu i dziełom.

Luisa Piccarreta została pochowana w pozycji siedzącej, co jest niezwykłe i wyjątkowe, nawet w kontekście świętych i mistyków. Powodem tego nietypowego pochówku była jej wola oraz szczególny sposób, w jaki przeżyła swoje życie. Luisa spędziła większość swojego życia w łóżku, w pozycji półsiedzącej, ze względu na jej fizyczne dolegliwości oraz mistyczne powołanie, które przyjęła jako „ofiara” dla zbawienia dusz. Przez ponad 60 lat Luisa pozostawała w stanie paraliżu, niezdolna do poruszania się, żyjąc w całkowitym oddaniu Woli Bożej.

Relacja z Ojcem Pio

Luiza i Ojciec Pio

To właśnie w tym czasie odrzucenia odzywa się do Luizy Padre Pio. Sam przeżywając trudności związane z zakazami narzuconymi mu przez Kościół, pisze do Piccarrety: „Droga Luizo, święci służą dobru dusz, ale ich cierpienie nie zna granic”.

Duchowe dziedzictwo Luizy Piccarrety

Co jest istotą jej przesłania?

Istota przesłania Luizy Piccarrety koncentruje się wokół koncepcji „Życia w Bożej Woli”. Jej pisma i mistyczne doświadczenia głęboko eksponują teologię, która podkreśla zjednoczenie ludzkiej woli z Wolą Bożą. Przytoczmy słowa Jezusa: W tych burzliwych i pędzących zawrotnie w kierunku zła czasach nie mógłbym udzielić większej łaski niż ukazanie, że pragnę przekazać wielki Dar Królestwa Najwyższego ‘Fiat’.