o. Joachim Badeni OP. Biografia dominikanina, mistyka i arystokraty

Pochodzenie i młodość

Joachim Badeni, właściwie Kazimierz Stanisław Badeni herbu Bończa, urodził się 14 października 1912 roku w Brukseli, gdzie jego ojciec Ludwik Badeni (1873-1916) pełnił funkcję dyplomaty i radcy poselstwa austriackiego. Jego matką była szwedzka arystokratka Alicja z domu Ankarcrona (1889-1985). Pochodził z wpływowego rodu Badenich, których potęga polityczna i finansowa była tak znacząca, że Galicję i Lodomerię nazywano niegdyś “republiką badeńską”. Imię otrzymał po swoim dziadku Kazimierzu Badenim (1846-1909), który był namiestnikiem Galicji i premierem Austro-Węgier z nadania cesarza Franciszka Józefa w latach 1895-1897.

W 1914 roku rodzina Badenich przeniosła się do Szwajcarii, a następnie do Wiednia, gdzie dwa lata później zmarł ojciec małego Kazimierza. Od 1916 roku zamieszkał z matką w Busku (na terenie dzisiejszej Ukrainy). Jego matka, Alicja, miała ogromny wpływ na jego życie i wybory, kształtując jego relacje i decyzje. Po ponownym zamążpójściu matki za arcyksięcia Karola Olbrachta Habsburga z Żywca, Kazimierz zyskał przyrodnie rodzeństwo: brata Karola Stefana (1921-2018), siostry Marię Krystynę (1923-2012) i Renatę Marię (1931-2024) oraz zmarłego w wieku dziecięcym Olbrachta Maksymiliana.

W 1930 roku zdał egzamin dojrzałości w Gimnazjum Państwowym im. M. Kopernika w Żywcu, po czym rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1937 roku. Jako arystokrata prowadził beztroskie życie towarzyskie - miał własny apartament, lokaja i samochód, a w tańcu “uwodził niczym Fred Astaire”. W tym czasie jego młodzieńczą sympatią była studentka UJ Anna Szczepańska, ciotka pisarza Jana Józefa Szczepańskiego, choć do małżeństwa ostatecznie nie doszło z powodu wątpliwości obu rodzin odnośnie związku osób pochodzących z różnych sfer społecznych.

Doświadczenie duchowe i II wojna światowa

Przełomowym momentem w życiu młodego arystokraty było mistyczne przeżycie, które miało miejsce we Lwowie około roku 1938. Pewnego czerwcowego wieczoru, idąc do nocnego klubu, poczuł na plecach łagodny dotyk, który interpretował jako interwencję Matki Bożej. To doświadczenie sprawiło, że zamiast do klubu, udał się do kościoła, a następnego dnia rano znów poszedł na mszę. Od tego momentu zaczął rozważać powołanie kapłańskie.

Plany te przerwał wybuch II wojny światowej. Po odmowie przydziału do wojska, Kazimierz na własną rękę udał się do komendy uzupełnień. Następnie przedostał się do Rumunii, a stamtąd przez Jugosławię i Grecję dotarł do Marsylii, a potem do Coëtquidan w Bretanii. Tam wstąpił do 3. Kompanii Strzeleckiej formującego się we Francji wojska polskiego, a następnie służył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich. Walczył pod Narwikiem w Norwegii, gdzie Polacy odznaczyli się w 1940 roku, osłaniając odwrót sił alianckic. Kontynuował służbę we Francji i Maroku, był sekretarzem misji polskiej w Gibraltarze. Od początku 1943 roku został przeniesiony do sztabu generała Władysława Sikorskiego w Wielkiej Brytanii, a później służył w brygadzie spadochronowej. Jego wojenna działalność do dziś pozostaje częściowo owiana tajemnicą - niektóre źródła sugerują współpracę z polskim wywiadem aktywnym w Hiszpanii i Afryce Północnej. Przykłady uzdrowień za pośrednictwem Joachima Badeniego, podkreślające jego mistyczny wpływ, są często wspominane w kontekście jego duchowego przewodnictwa oraz działalności w Kościele katolickim.

Droga zakonna i kapłaństwo

Punktem zwrotnym w karierze wojskowej Kazimierza Badeniego było wstąpienie do zakonu ojców dominikanów w lipcu 1943 roku. Po dwóch latach przygotowań, w 1945 roku przyjął imię zakonne Joachim i złożył śluby zakonne. Po wojnie wrócił do Polski, gdzie w 1950 roku przyjął święcenia kapłańskie i rozpoczął posługę duszpasterską.

Jako kapłan był współtwórcą krakowskiego duszpasterstwa akademickiego "Beczka", duszpasterzem akademickim w Poznaniu oraz duchowym opiekunem rodzącego się w Polsce Ruchu Odnowy w Duchu Świętym. Był cenionym kaznodzieją, rekolekcjonistą i spowiednikiem.

Wśród jego zainteresowań duchowych znajdował się buddyzm zen, psychologia głębi Junga, nauka Mistrza Eckharta oraz twórczość J.R.R. Tolkiena. W artykułach wspomnieniowych był uznawany za mistyka, choć sam mówił o sobie, że jest prorokiem. Przypisywano mu również dar uzdrawiania, choć sam Badeni nigdy nie mówił o tym publicznie.

Siła Nadziei w Nauczaniu Ojca Joachima

Ojciec Joachim Badeni widział nadzieję jako fundament życia duchowego i odpowiedź na lęki związane z przyszłością. Wzywał, by na paruzję – ponowne przyjście Chrystusa – patrzeć nie przez pryzmat strachu, lecz jako akt miłości i triumf dobra nad złem. Podkreślał, że wiara w Chrystusa powinna inspirować do życia pełnego nadziei i gotowości na spotkanie z Bogiem.

W swoich naukach ojciec Badeni zachęcał do aktywnego życia „tu i teraz”, wypełnionego miłością i otwartością na Boże działanie. Nadzieja, według niego, nie była jedynie oczekiwaniem na przyszłość, ale siłą przemieniającą codzienność. Przypominał, że dobro ostatecznie zwycięży nad złem, co stanowiło centralny punkt jego przesłania.

Jego nauczanie było uniwersalne i przystępne, skierowane do tych, którzy odczuwają lęk wobec przyszłości. Ojciec Joachim pozostawił po sobie przesłanie o nadziei jako sile zdolnej przemieniać życie i prowadzić ku miłości Bożej.

Myśli i Cytaty Ojca Joachima

Ojciec Joachim Badeni OP pozostawił po sobie wiele mądrych myśli i inspirujących cytatów, które do dziś motywują ludzi do życia w wierze i nadziei. Jednym z jego najbardziej znanych cytatów jest: “Został pozbawiony wszystkiego, a jednocześnie stał się wolnym człowiekiem.” Ten cytat doskonale oddaje jego przekonanie, że prawdziwa wolność i szczęście nie zależą od posiadanych dóbr materialnych, ale od wewnętrznej wolności i zaufania Bogu. Ojciec Joachim często podkreślał, że nawet w najtrudniejszych momentach życia można znaleźć pokój i radość, jeśli tylko zaufa się Bożej opatrzności. Jego słowa były i nadal są źródłem otuchy dla wielu wiernych.

Twórczość literacka i ostatnie lata

Dopiero po 90. roku życia zaczęły ukazywać się jego książki dotyczące zarówno spraw teologicznych, jak i egzystencjalnych. Wszystkie jego publikacje były spisywane przez dziennikarzy mediów katolickich (m.in. Artura Sporniaka, Jana Strzałkę czy Alinę Petrową) lub dyktowane, gdyż żadnej z nich nie napisał własnoręcznie. Jego książka “Sekrety mnichów czyli sprawdzone przepisy na szczęśliwe życie”, napisana wspólnie z o. Leonem Knabitem, została wyróżniona Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca w styczniu 2008 roku.

Ojciec Joachim Badeni zmarł 11 marca 2010 roku o godzinie 1:16 w nocy w krakowskim klasztorze dominikanów przy ul. Stolarskiej. Został pochowany 15 marca 2010 roku na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Za zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej oraz “za osiągnięcia w pracy naukowej oraz działalność duszpasterską w środowisku akademickim” został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dziedzictwo Ojca Joachima Badeniego

Ojciec Joachim Badeni OP pozostawił po sobie bogate dziedzictwo, które wciąż inspiruje i prowadzi wielu ludzi na drodze wiary. Jego książki wspomnieniowe, takie jak “Sekrety mnichów” i “Siła nadziei. Uwierzcie w koniec świata”, są nadal czytane i cenione za głębokie przesłanie duchowe. W swoich publikacjach ojciec Joachim poruszał zarówno sprawy teologiczne, jak i egzystencjalne, ukazując, jak ważna jest wiara w codziennym życiu. Jego nauczanie o konieczności wiary w końcu świata i Apokalipsie jest wciąż aktualne i inspiruje ludzi do uwierzenia w dobro, które ostatecznie zwycięży nad złem. Ojciec Joachim Badeni, jako autor książek i duchowy przewodnik, pozostawił po sobie trwały ślad w sercach wielu wiernych, którzy czerpią z jego mądrości i doświadczenia.

Książki autorstwa Joachima Badeniego

1. “Boskie Oko, czyli po co człowiekowi religia” (2003) - Rozmowy spisywane o religii i duchowości prowadzone przez Artura Sporniaka i Jana Strzałkę z o. Joachimem Badenim i o. Janem Andrzejem Kłoczowskim.

2. “Fotel z widokiem na pole” (2004) - Zbiór refleksji duchowych dominikanina.

3. “Autobiografia” (2004) - Wywiad-rzeka, w którym o. Badeni opowiada Arturowi Sporniakowi i Janowi Strzałce o rodzinie, młodości, objawieniach, drodze do klasztoru, fascynacjach i radości życia.

4. “Kobieta – boska tajemnica” (2006) - Rozmowy z Judytą Syrek na temat kobiecości z perspektywy duchowej.

5. “Śmierć? Każdemu polecam!” (2007) - Rozmowy z Aliną Petrową-Wasilewicz o chrześcijańskim podejściu do śmierci.

6. “Kobieta i mężczyzna. Boska miłość” (2007) - Dialogi z Sylwestrem Szeferem o relacjach między kobietami i mężczyznami w kontekście duchowym.

7. “Sekrety mnichów, czyli sprawdzone przepisy na szczęśliwe życie” (2007) - Książka napisana wspólnie z o. Leonem Knabitem, w której dwaj zakonnicy dzielą się doświadczeniem życiowym i udzielają rad na różne problemy codzienności.

8. “…żywot wieczny. Amen” (2009) - Kontynuacja rozmów z Aliną Petrową-Wasilewicz dotyczących duchowości chrześcijańskiej.

9. “Duch Święty i codzienność” - Książka, w której o. Badeni odpowiada na pytania dotyczące życia duchowego, pokazując jak Duch Święty może być obecny w codzienności.

Książki o Joachimie Badenim

1. "Nie bój się żyć. Biografia Ojca Joachima Badeniego" (2014) - Pierwsza pełna biografia o. Joachima Badeniego autorstwa Judyty Syrek. Z książki wyłania się obraz charyzmatycznego arystokraty, zakonnika z poczuciem humoru, miłośnika Biblii i Tolkiena, a także mistyka, który miał dar uzdrawiania.

2. "Siła nadziei. Uwierzcie w koniec świata" (2025) - Książka Judyty Syrek, będąca rozszerzeniem wcześniejszych rozmów z o. Badenim o niepublikowane dotąd wypowiedzi dominikanina. Dotyczy głównie tematów eschatologicznych, paruzji i chrześcijańskiego podejścia do końca świata.

W licznych wywiadach i publikacjach ojciec Joachim Badeni jawi się jako człowiek pełen sprzeczności - arystokrata, który wybrał ubóstwo; żołnierz, który został pacyfistą; intelektualista, który przemawiał prostym językiem; mistyk o niezwykłym poczuciu humoru. Jego postać do dziś inspiruje wiele osób poszukujących duchowej drogi we współczesnym świecie.