Recenzje

W Jak usypiać? z łatwością można dostrzec główną chyba filozofię Giny Ford, obecną także w innych jej dziełach – wychowywanie to długotrwały proces, którego nie powinno się rozpoczynać dopiero w obliczu problemów. Gorąco polecam! Karolina Mucha, za-kochanie.pl (czytaj całość ... więcej

O nadużyciach w sferze ciała mówi się dość często. Co innego nadużycia duchowe… I to w obszarze wiary. Książka Pascala Zivi i Jacquesa Poujola „Nadużycia duchowe” odnosi się szczególnie do działania grup religijnych, jednak opisane w niej mechanizmy nadużyć można przenieść na ... więcej

Co ważne, wywód Lewisa jest spójny i logiczny, prowadzony z myślą o czytelniku niezbyt w kwestiach wiary obytym i niekoniecznie dysponującym wiedzą z zakresu słownictwa czysto naukowego. Lewis posiłkuje się zresztą cytatami i historiami zasłyszanymi, często sięga po metafory i barwne opisy, ... więcej

Bardzo spodobało mi się, że autorki podpowiadają krok po kroku, a właściwie tydzień po tygodniu jak przeprowadzać naukę. Książka jest napisana specjalnie z myślą o chłopcach. W jasny i bardzo czytelny sposób opisane jest jak postępować z małymi mężczyznami. W poradniku znalazły ... więcej

Prostym językiem pisarz stara się przekazać swojemu czytelnikowi istotę sprawy, z którą od wieków borykali się najwszechstronniejsi myśliciele swoich epok. Lewis nie gloryfikuje cierpienia, lecz także nie stawia go na pozycji zawziętego wroga ludzkości. Wielokrotnie zaznaczając, że ... więcej

Dużym atutem książki jest rozdział „Produkty od A do Z”, w którym każdy produkt jest dokładnie opisany. Podane jest od jakiego wieku można go podawać dziecku, a także jakie ma właściwości, korzyści dla zdrowia, jak go przechowywać by nie stracił cennych składników oraz jak ... więcej

Książka Marcela Pagnola zainteresuje większość czytelników głównie za sprawą okładki, na której możemy zobaczyć jeden z rysunków René Goscinny'ego. Z kolei ci, którzy przeczytają zachęcającą notkę, z pewnością skojarzą atmosferę książki z takimi filmami jak Czekolada, ... więcej

To w żadnym razie nie jest praca naukowa o żydowskim świecie w Europie Środkowej. Nie należy w niej szukać twardych, potwierdzonych naukowo danych, ani mocnych twierdzeń historycznych czy teologicznych. „Pańska jest ziemia” Abrahama Joshuy Heschela jest raczej elegią na cześć żydowskiego ... więcej

Choć mogłoby się wydawać, że książka wyjaśniająca genezę reformacji, musi być nudna, „Schizma” zaskakuje wartkością akcji i ładunkiem emocjonalnym.

J.B. Liebana sięgnął do niezwykle ciekawego i jakże kontrowersyjnego okresu historii. Okresu, w którym kształtował się przyszły obraz Europy jako kontynentu podzielonego wojnami religijnymi. Autor stara się dotrzeć do przyczyn, do genezy tego procesu, ukazać te najważniejsze i najdonioślejsze ... więcej

Powieści historyczne – w zasadzie – można pisać na dwa różne sposoby. Stawiając główny nacisk na dramatyczne wydarzenia, niejako podporządkowując akcji tło historyczne i traktując dzieje danego miejsca czy kraju czysto instrumentalnie, bądź też przeciwnie: czyniąc elementy fabularne ... więcej

Jest to więc niezastąpiona lektura, w której nie sposób nie znaleźć odpowiedzi na swoje pytanie! Rzetelność i wszechstronność patrzenia autorki naprawdę zachwyca!

Krytyk literacki z kilkudziesięcioletnim stażem to nie ktoś, kto łatwo szafuje aplauzem. Nie waham się jednak zaraz na wstępie powiedzieć, że „Pańska jest ziemia” (tytuł nawiązuje do początku Psalmu 24) to piękna książka.

Książki takie jak ta o. Benignusa, czy inne wspomniane w niniejszym artykule, mogą być pożyteczne, dla egzorcystów, kapłanów, katechetów, psychologów, psychiatrów i wszystkich zainteresowanych omawianą tematyką, są bowiem wyrazem dzielenia się wiedzą i doświadczeniem przez ich autorów. ... więcej

Błyszczące się wieloma barwami tekściki to skarbnica wiedzy i próba odważnej charakterystyki – cenna zwłaszcza dla wszystkich żywo zainteresowanych Żydami aszkenazyjskimi.

Lektura tej autobiografii nasuwa jeszcze jedną myśl: przywykliśmy do opisywania świata i ludzi językiem dosadnym, bezkompromisowym. Brat Moris też jest bezkompromisowy. W łagodności.

Zamykam opasły, ponad 400 stronic liczący, tom autobiografii Brata Morisa. Zapisuję pierwszą myśl, jaka mi do głowy przychodzi: kto chce mieć ciekawe życie, kto chce pięknie przeżyć osiemdziesiąt lat, niech zostanie małym bratem Jezusa.

„Dopóki mamy twarze”, to - jak dla mnie - obok „Rozwodu ostatecznego” najbardziej wymagająca książka Lewisa. Wymagająca nie tyle uwagi podczas czytania, bo czyta się ją wybornie i trudno się od niej oderwać, ale uczciwego wglądu w siebie i w swoją relację z Bogiem i ludźmi.

W 1938 roku – Pagnol wydał „Żonę piekarza” w formie dramatu - do poczytania. I muszę przyznać, że choć ma już ona swoje lata, jest świeża i ciepła, jak… chleb prosto z pieca.