Długie chwile z Marcelem
Świat przedstawiony oczami Marcela wciąga na długie chwile, wywołując permanentny uśmiech na twarzy. Sam bohater to postać niezmiernie pozytywna, aczkolwiek o sprzecznej osobowości, dzięki czemu podczas czytania możemy snuć refleksje o naszym dorastaniu i podobieństwie bohaterów, do osób nam znajomym. Ponadto książka przywodzi na myśl sielankową beztroską atmosferę, pachnie ziołami i słońcem, więc czego chcieć więcej?
Inne recenzje pozycji Czas tajemnic
Rozkosznie i zabawnie
Książkę pochłonęłam w oka mgnieniu. Mimo iż akcja nie ma jakiejś zawrotnej prędkości, od lektury ciężko się oderwać. No i co najważniejsze! Już dawno się tak nie uśmiałam, bo humoru w tej powieści nie brakuje. Świat widziany oczami Marcela i jego naiwne filozofowanie jest tak rozkoszne ... więcej
Zaskakująco wciągająca książka
Przyznam szczerze, że kiedy otrzymałam „Czas tajemnic”, byłam do niej nastawiona dość sceptycznie. Miałam wrażenie, że jest to jakaś bajeczka – książka dla dzieci, na którą jestem już zdecydowanie za stara. Jak wielkie było moje zaskoczenie, kiedy już po przeczytaniu kilkunastu ... więcej
Dla tych, którzy lubią czytać między wierszami (Joanna Kuhn, Wp.pl)
Kolejny tom wspomnień Pagnola znowu jest książką raczej dla dorosłych, w których drzemie wewnętrzne dziecko, niż dla samych dzieci, bo jeśli nawet jedenastolatkowie wyedukowani na telewizyjnych serialach wiedzą wszystko i jeszcze trochę o zdradach małżeńskich, to jednak obsadzenie ... więcej
Zero fikcji
Książkę polecam wszystkim czytelnikom którzy chociaż na chwilę chcą wrócić do czasów kiedy było się małym beztorskim dzieckiem i nie myślało się o niczym jak tylko o zabawie. Jest ciekawa, co nie znaczy, że nie ma minusów. Autor niektóre zwroty oraz imiona podaje w języku ... więcej
Kraina dziecięcych lat...
Zwróciłam uwagę na okładkę. Początkowo myślałam, że ma głębsze znaczenie, że jest to kluczowe w książce Pagnola, lecz prędko przekonałam się, iż jedynie lekko nawiązuje do fabuły. Marcel, główny bohater, poznał bowiem dziewczynę, której pozwalał się traktować na równi ... więcej
Porwana do Prowansji
Niektórym (w tym mnie) może się wydawać, że książki opowiadające o czyimś życiu są nudne i nie stanowią nic więcej, niż kilka epizodów z życia opowiedzianych bez wyrazu. Dlatego też do zbioru wspomnień francuskiego pisarza i dramaturga zawartych w „Czasie tajemnic” podchodziłam ... więcej
Opowieść chłopca o delikatnej duszy
Muszę przyznać, że autor i tym razem zaprowadził mnie w świat,w którym czuje się niesamowity klimat. Książkę czyta się niczym bajkę dla dzieci, tak lekko i tak bardzo przyjemnie. Bo naprawdę nie mogłam się oderwać od tej lektury. Pisarz w bardzo zabawny sposób opisywał uczucia, pierwszą ... więcej
Urzekająca historia
Książka od pierwszych stron mnie urzekła. Bije od niej niesamowite ciepło, które da się wyczuć na każdym kroku podczas lektury. Ponadto opisy prowansalskich wzgórz porośniętych obficie tymiankiem i lawendą są bardzo sugestywne. Oczami wyobraźni mogłam przemierzać to urokliwe miejsce ... więcej
Wspomnień czar...
Kiedy czyta się wspomnienia Pagnola, nie sposób nie wrócić pamięcią do swoich pierwszych miłości i do okresu, kiedy było się śmiertelnie zakochanym, ten pierwszy raz, kiedy wydawało się, że znalazło się tę jedną jedyną miłość, na wieki wieków. Amen. Wracają też wspomnienia ... więcej
Proza absolutnie fenomenalna - Paulina Koźbiał, Qfant.pl
Piorunujące wrażenie robi dystans, z jakim Marcel Pagnol przelał na papier własne wspomnienia. Autor pisze o samym sobie nie jakby myślami cofał się w czasie, lecz jakby autentycznie ponownie znalazł się w skórze małego chłopca, którym był. Postrzeganie otaczającej go rzeczywistości, ... więcej
Świat, który przeminął...
Naprawdę trudno o lekturę mającą w sobie więcej uroku. „Czas tajemnic” przenosi nas w świat, który przeminął, pełen spokoju, dzieci biegających po słonecznych wzgórzach, rodzinnych wycieczek poza miasto w niedzielne popołudnia, pachnący lawendą i tymiankiem. Świat prosty i piękny, ... więcej
Z perspektywy dziecka (http://niedoczytanie.blogspot.com/)
Fantastyczne u Pagnola jest to, że naprawdę czuć tę narrację z perspektywy dziecka. Chociaż powieść pisana jest jakby po latach od tych wydarzeń, narrator nie przybiera postawy typu "wtedy byłem młody i głupi". Wręcz przeciwnie - i to dzięki temu ta książka jest tak ciepła i sympatyczna. ... więcej
Przemiany Marcela (http://secretum.pl/)
Przede wszystkim jednak, w odróżnieniu od poprzednich części poświęconych beztroskiemu dzieciństwu, Czas tajemnic jest opowieścią o dorastaniu, stopniowej przemianie dziecka w nastolatka, którym targają różne uczucia i emocje, nie zawsze przez niego rozumiane. Widzimy więc chłopca, ... więcej
Marcel dorasta (http://kochane-ksiazki.blogspot.com/)
Zaskakującym elementem są bohaterowie. Prości aczkolwiek sympatyczni i świetnie wykreowani. Mogę szczerze przyznać, że ta część podobała mi się bardziej niż poprzednia. Może o tym zadecydował motyw dorastania. Mile było poczytać o Marcelu, który zamiast myśleć o zabawie w Indian ... więcej
Powrót do Prowansji (http://booklips.pl/)
Mimo, że Pagnol zajmował się głównie twórczością dramatyczną oraz filmową (w 1946 roku został nawet pierwszym filmowcem przyjętym do grona Akademii Francuskiej), to chyba największą popularność przyniosły mu, pisane pod koniec życia, teksty autobiograficzne.
Zostały one zebrane ... więcej
Zapach wakacji (http://zaczytaniowo.blogspot.com/)
Zapach wakacji. Czas pierwszej miłości. Kryzys w związku z przyjaźnią. Brak akceptacji ze strony rodziców. Te słowa oznaczają tylko jedno. Kolejne spotkanie z Marcelem.
W środku zimy (bo bez śniegu to też niby zima) przenosimy się myślami w sam środek lata. I to nie byle gdzie. ... więcej
Młodzieńcze niepokoje Marcela (http://zwiedzamwszechswiat.blogspot.com/)
"Czas tajemnic" to kolejna odsłona wspomnień Marcela Pagnola; tym razem mamy szansę obserwować chłopca wkraczającego w wiek młodzieńczy, uwikłanego w charakterystyczne dla tego okresu niepokoje, uczucia i rozterki oraz wszelkie związane z tym perturbacje. Granica między tymi dwoma ... więcej
Ciepły francuski humor - Anna Jungiewicz (http://kulturatka.pl/)
Czas tajemnic sprawia, że można przenieść się na kilka chwil do słonecznej Marsylii z dawnych, beztroskich dni, zanim jeszcze pojawił się nad nią cień wojny. Pagnol zaprasza do krainy, którą zachował we wspomnieniach z dzieciństwa i którą przeniósł na karty swoich dzieł.
Warto w marzeniach łowić motyle (http://echoistnienia.blogspot.com/)
Ujmująca prostota bohaterów, ich zwykłe czynności i sielskość dogłębnie porusza jakąś strunę w sercu, nakazując nam tesknić do tego samego, co było, a nie jest... co utraciliśmy na rzecz cywilizacji i gigantycznego rozwoju...
Czas tajemnic, czas zmian... (http://kuzynka-sasza-poleca.blogspot.com/)
Czas tajemnic ukazuje epokę zmian w życiu naszego bohatera – zajdą one zarówno w Bastide-Neuve, jak i w domu w Marsylii. Marcel zyska nowe zainteresowania… Między innymi przyjrzy się uważniej płci przeciwnej, próbując szczerze i bezstronnie odpowiedzieć sobie na pytanie, czy dziewczyny ... więcej
Leniwe popołudnie z zakochanym Marcelem (http://magnolie.blogspot.com/)
Jeśli można pokochać tę książkę, to głównie ze względu na jej urok. Marcel co prawda nie jest już tym samym chłopcem, który spędza całe dnie na polowaniach, stał się małym mężczyzną, ale jego przygody wciągają równie mocno, co te opisane w "Chwałe mojego ojca...". Cały czas ... więcej
Znów wybrałam się do Prowansji... (http://kraina-andersena.blogspot.com/)
Kolejny tom „Wspomnień z dzieciństwa” przywitał mnie takim samym ciepłem jak części poprzednie. Z łatwością wciągnęłam się w świat małego chłopca i zatonęłam w nim bez reszty. Tym razem już nie przemierzałam beztrosko pól i lasów. Marcel dorastał, przeżywał pierwsze ... więcej
