Michniko-wszczyzna

Adam Michnik – między mitem a rozliczeniem

Dziedzictwo i klęska

Autor podejmuje próbę sprawiedliwej oceny roli Adama Michnika w historii polskiego życia publicznego. Choć Michnik nie sprawuje już „rządu dusz”, jego idee, narracje i propagandowe schematy wciąż kształtują spory polityczne i intelektualne. To dziedzictwo, nawet jeśli skażone porażką, wciąż zatruwa umysły i wpływa na sposób, w jaki Polacy myślą o swojej przeszłości i teraźniejszości.

Konfrontacja z fałszem

Jad w debacie publicznej

Michnik stworzył system narracji, które na dekady ukształtowały polską inteligencję – ociężałą, niechętną do refleksji i często gotową przyklaskiwać sprzecznościom, byle tylko zachować komfort i pozory harmonii.

Absurd jako aksjomat

W książce autor analizuje, jak absurdy podniesione przez Michnika do rangi prawd funkcjonują do dziś, stając się drogowskazami dla wielu środowisk opiniotwórczych.

Próba sprawiedliwości

Książka nie jest jedynie oskarżeniem – to także wezwanie do uczciwego rozliczenia. Autor podkreśla, że choć Adam Michnik poniósł klęskę na wielu polach, nie można udawać, że jego działalność była bez znaczenia.

Wymierzyć czy oddać sprawiedliwość?

Rozliczenie Michnika nie musi oznaczać zemsty. To próba nazwania rzeczy po imieniu, oddania sprawiedliwości faktom, nawet jeśli są one bolesne i trudne do przyjęcia.