Kronika Polaków

Kronika Polaków – klasyczne dzieło historyczne w nowym przekładzie

„Kronika Polaków” to jedno z najważniejszych dzieł polskiej historiografii, napisane przez Macieja z Miechowa (Miechowitę) na początku XVI wieku. Choć znane historykom od wieków, dopiero po 500 latach doczekało się pełnego tłumaczenia na język polski z myślą o szerokim gronie czytelników. Nowe wydanie ukazuje, że tekst nie stracił nic ze swej narracyjnej siły ani mądrości, stanowiąc fascynującą lekturę również dla współczesnych odbiorców.

Historia Polski od Kraka do Zygmunta Starego

Miechowita, zgodnie z tradycją dawnych kronikarzy, sięga do legendarnych początków państwa polskiego – do Kraka i Lecha – prowadząc czytelnika przez kluczowe momenty historii aż po czasy Zygmunta Starego. Jego opowieść to nie tylko zapis faktów, ale także afirmacja polskości, przywiązania do chrześcijaństwa, waleczności i gospodarności Polaków. Nie stroni przy tym od krytyki – wytyka błędy i przestrzega potomnych.

Patriotyzm, tożsamość i dziedzictwo narodowe

„Kronika Polaków” to dzieło nacechowane duchem patriotyzmu i troski o dobro wspólne. Pokazuje, jak głęboko zakorzeniona była wiara, męstwo i praca w polskiej tożsamości. Miechowita tworzy opowieść, która buduje dumę narodową i zachęca do refleksji nad współczesnością. Dla dzisiejszego czytelnika staje się pouczającą lekcją historii i świadectwem nieprzemijających wartości.

Renesansowe arcydzieło w nowej szacie

Nowe wydanie, przygotowane przez wydawnictwo Biały Kruk, zostało wzbogacone o 47 oryginalnych drzeworytów z 1521 roku, które zdobiły pierwotne wydanie dzieła. Ilustracje te stanowią nie tylko ozdobę, ale także ważne świadectwo kultury wizualnej epoki. Wysoki poziom edytorski współczesnego wydania odpowiada renesansowemu pierwowzorowi, oddając szacunek dla dorobku przeszłości.

O autorze

Maciej z Miechowa (1457–1523), znany jako Miechowita – duchowny, lekarz, geograf i historyk, profesor Akademii Krakowskiej. Był autorem pierwszej drukowanej historii Polski w epoce nowożytnej. Jego „Chronica Polonorum” stanowi fundament polskiej narracji historycznej i pozostaje jednym z najcenniejszych źródeł wiedzy o dziejach narodu. W swoich pracach łączył skrupulatność uczonego z głębokim poczuciem odpowiedzialności za tożsamość narodową.