W 1959 roku Konsulta Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich zleciła o. Piotrowi Rostwo­rowskiemu OSB prowadzenie wykładów o kierownictwie duchowym dla młodych kapłanów z różnych zakonów. Dla potrzeb tego studium napisał, jak to sam powiedział, „naprędce i jako prowizorium” skrypt, który kilka lat później Kuria Metropolitalna w Krakowie wydała w postaci maszynopisu. Kil­kadziesiąt egzemplarzy rozchwycono błyskawicznie i pozostała po nich jedynie pamięć, jako o podstawowym i świetnym wprowadzeniu do zagadnienia kierownictwa duchowego. Niejednokrotnie proszono o. Piotra o pozwolenie na przedruk, ale on niezmiennie odmawiał, uważając ten skrypt za „pracę uczniowską nie na poziomie dzisiejszych prac na ten temat”. Prośby te ponowiły się po przełomie 1989 roku, gdy zniknęły problemy z zezwoleniami na druk pozycji religijnych. Nie bez satysfakcji podejmujemy wydanie tego, tak oczekiwanego ongiś „skryptu”.
 

Ojciec Piotr w swoim wykładzie dla młodych kapłanów zakonnych chciał ich „z grubsza przygotować do spotkania się w praktyce z zagadnieniem kierownictwa duchowego i dać im wskazówki, aby mogli uniknąć większych błędów”. Mimo tego, że ostatnio ukazało się wiele pozycji na ten temat, ten „skrypt” pozostaje nadal niezastąpionym „małym wstępem do kierownictwa duchowego”. Bene­dyk­tynom przypomina się w tym miejscu zakończenie Reguły św. Benedykta, w którym pisze on: „Jeśli więc śpieszysz do ojczyzny niebieskiej, przestrzegaj najpierw z pomocą Chrystusa tej maleńkiej Reguły, którą pisaliśmy dla początkujących. A wówczas, otoczony opieką Bożą, owe wzniosłe szczyty cnoty i wiedzy, o których właśnie wspominaliśmy, i ty także kiedyś osiągniesz!” (RB 73,8n). Otóż „ta maleńka Reguła” przetrwała 14 wieków i na Zachodzie aż do dzisiaj jest punktem odniesienia i swoistym wzorem dla innych reguł zakonnego życia, jednocześnie pozostając żywą regułą dla wielu dzisiejszych mnichów i mniszek.